10 de marzo. Día da clase obreira galega

Como cada 10 de marzo desde 1972, o sindicalismo nacionalista sae á rúa a celebrar o Día da Clase Obreira Galega. Nesta data conmemoramos as loitas protagonizadas pola clase traballadora galega en 1972 durante as que foron asasinados en Ferrol, pola policía franquista, os traballadores da antiga Bazán, Amador e Daniel.

Loitas que comezaron en Ferrol no mes de marzo, e que meses despois se estenderon a Vigo, pola dignidade e pola liberdade, contra a precariedade das condicións de traballo, por salarios xustos e por defender a negociación colectiva en Galiza.

Neste 10 de Marzo de 2024 a CIG fai un chamamento á mobilización nas sete cidades galegas para dar resposta á grave situación de precariedade e pobreza que atravesa a maioría social e reclamar un marco galego de relacións laborais. Reivindicando a vixencia das loitas de 1972, o acto central terá lugar en Ferrol coa tradicional ofrenda floral ao monumento ao 10 de Marzo e a posterior manifestación até o Cantón. A CIG tamén ten convocadas manifestacións en Vigo e Compostela e concentracións na Coruña, Pontevedra, Lugo e Ourense.

HORAS E LUGARES DAS MOBILIZACIÓNS
  • Ferrol: 11:45h, ofrenda floral no monumento ao 10 de Marzo e posterior manifestación.
  • Vigo: ás 12h, na Dobrada
  • A Coruña: ás 12h no Obelisco
  • Pontevedra: ás 11:30h na Praza da Peregrina
  • Compostela: ás 12h na Praza Roxa
  • Lugo: ás 12h diante do Concello
  • Ourense: ás 12h na Praza do Ferro

Máis información na web da CIG.

8 de marzo de mobilizacións

Un ano máis o nacionalismo galego desenvolve unha intensa actividade ao redor do 8 de marzo, Día Internacional da Mullere Traballadora.

O BNG presenta a súa campaña baixo o lema “Tempo de avanzar! Para todas, todo”. Reivindicando que queremos máis. Queremos máis avances e querémolos xa. Non é suficiente con frear os retrocesos que quere impoñer a dereita, é tempo de avanzar e queremos para todas, todo.

Por outra parte as mulleres da CIG mobilizaranse este 8M contra a precariedade e en demanda de traballo digno e igualdade. Baixo o lema “Stop Precariedade. Traballo digno e igualdade” denuncian que desde que se aprobou a última reforma laboral incrementáronse todas as fendas de xénero.

Nese sentido, na xornada do 8 de Marzo a secretaría das Mulleres da CIG ten previstas mobilizacións, ás 11:30 horas, na Coruña, Compostela, Ferrol, Lugo, Pontevedra e Vigo. Ás 12:00 horas en Ourense e nas vilas de As Pontes, ás 12:30 horas; Burela, ás 11:00 horas e A Guarda, Candas e Vilagarcía ás 11:30. Máis información na web da CIG.

 

 

 

 

MOBILIZACIÓNS CONVOCADAS:

Pola CIG, en horario de mañá:

11.30 h. A Coruña, Subdelegación do Goberno
11.30 h. Compostela, Praza 8 de marzo
11.30 h. Ferrol, Avenida Esteiro (Local da CIG)
12.30 h. As Pontes, Praza do Hospital
11.30 h. Burela, Praza do Concello
11.30 h. Lugo, Edificio da Xunta
11.30 h. Pontevedra, Hospital Provincial
11.30 h. Vilagarcía, Praza de Galiza
11.30 h. Vigo, Cruce da Dobrada
11.30 h. Cangas, Capela do Hospital
11.30 h. A Guarda, Praza Ás de Copas
12.00 h. Ourense, Praza Maior

Polo movemento feminista galego:

20.00 h. A Coruña, Obelisco
20.30 h. As Pontes, diante do Concello
20.00 h. Compostela, Praza 8 de marzo
20.00 h. Ferrol, Praza Amada García
20.00 h. Lugo, Diante da Xunta
20.00 h. Marín, Praza 8 de marzo
20.00 h. O Porriño, rotonda do Canteiro
11.00 h. Ourense, diante do CHUO
12.30 h. Ourense, Paseo Concordia
20.00 h. Ourense, Subdelegación do goberno
20.30 h. Pontevedra, Praza de España
20.00 h. Ribadavia, Praza do Concello
20.00 h. Ribadeo, Rotonda do Instituto
13.30 h. Val Miñor, cruce da Ramallosa
20.00 h. Vigo, Praza dos Cabalos
20.00 h. Vilagarcía, Praza de Galiza
20.00 h. Vilalba, Praza da Costitución

 

 

 

 

 

 

 

 

As eleccións galegas e o avance do nacionalismo

Documento aprobado polo Secretariado Político da UPG:

En relación coas eleccións galegas de 18 de febreiro, valoramos moi positivamente o resultado electoral do BNG, que sitúa o nacionalismo en máximos históricos canto a apoio popular (467 000 votos e 31,57 %) e representación institucional (25 deputados e deputadas).

Embora non se conseguise un dos grandes obxectivos marcados, derrotar o Partido Popular e encabezar un novo goberno galego, os resultados alcanzados -realmente excepcionais- certifican o avance do nacionalismo frente ás forzas de ámbito estatal e sitúan o BNG nunha mellor posición para continuar dando pasos na conquista da hexemonía política no noso País e no camiño da soberanía.

Como sempre, os resultados é preciso lelos no contexto en que se produciron. É claro que o BNG soubo colocar no electorado a necesidade de acabar coa maioría absoluta do Partido Popular para producir unha mudanza de rumbo político no País e introducir a idea de que era a forza mellor posicionada para conseguilo, así como Ana Pontón a mellor líder para encabezar un Goberno diferente. Beneficiou, por tanto, da concentración de votos pro-mudanza á que apelou reiteradamente durante a campaña.

Isto non ten nada a ver con que o resultado sexa consecuencia de ‘votos emprestados’, para comezar porque ese concepto é perverso e utilizado de forma interesada. Outra cousa é que teñamos claro que á par de votos que podemos considerar máis ‘estruturais’ -quer dicir, máis identificados politicamente co nacionalismo- tamén houbo outros que poden ser máis ‘conxunturais’. Estamos a falar de votos derivados do comportamento dual (galegas/xerais) ou dunha escolla determinada polas circunstancias políticas -por nos consideraren determinados sectores, incluído mediáticos, o instrumento mellor para combater o PP e tentar que perdese o goberno da Xunta que, sen dúbida, nos foron favorábeis.

En todo o caso, non podemos caer en deslixitimar o apoio electoral ao BNG. A base esencial deste resultado ten a ver co traballo social e institucional realizado polo BNG e o conxunto do nacionalismo e aínda coa conflitividade social que viviu o noso País nos últimos anos, sempre apoiada ou mesmo impulsada e liderada polo nacionalismo. De calquera maneira, se é evidente que o BNG recolleu votos de persoas que non eran votantes habituais, isto lévanos á necesidade de estabelecer estratexias adecuadas de consolidación e ‘fidelización’ (quer dicir, de politización e ideoloxización) do voto.

Aliás, a experiencia deste proceso electoral tamén nos permite algunha outra reflexión necesaria. No contexto en que se produciu, unha campaña cun alto grao de presidencialismo funcionou adecuadamente como estratexia de captación de voto. No entanto, o debate político debe esclarecer que iso non pode supor nin relaxar os procedementos internos colectivos na toma de decisións, nin renunciar a trasladar unha imaxe pública cada vez máis coral e plural, nin moito menos (como xa están a aconsellar os inimigos e adversarios tradicionais do nacionalismo) abandonar os postulados políticos do nacionalismo popular para sermos “máis transversais”.

Porén, si debemos aproveitar o momento positivo para alargar a organización, integrar novas persoas á militancia, expandir o fortalecer o proxecto nacionalista por todo o País. E, de forma imperiosa, reactivar os mecanismo de formación da nova militancia nacionalista nos parámetros ideolóxicos e políticos do nacionalismo popular.

O case medio millón de votos que alcanzou o BNG é unha boa base para abordar o crecemento da conciencia nacional da Galiza, que actúa como alicerce sólido sobre o que levantar novas iniciativas políticas e enfrontar procesos electorais con éxito.

Mais tamén estamos impelidos a acertar nas liñas de actuación futuras, quer no institucional quer no social. Hoxe hai un Grupo Parlamentar máis grande e máis forte, que terá máis capacidade de actuación no Parlamento e máis posibilidade de presenza permanente no territorio. Un grupo que ten de funcionar con eficacia, coa máxima coordinación coa organización, para desenvolver unha oposición contundente, capaz de combater as políticas negativas do Partido Popular e de plasmar alternativas para as clases populares, de defender a lingua e o país e de impulsar as ferramentas de autogoberno a camiño da soberanía.

Neste novo contexto é urxente reforzar o traballo político do nacionalismo na sociedade, conectado co labor institucional, mais con dinámica e iniciativa propias. Construír e alargar unha rede de militantes implicada socialmente é, máis do que nunca, unha chave para poder continuar avanzando. Do mesmo modo, é preciso dar máis forza e capacidade de influencia ás ferramentas sociais con que conta o nacionalismo, quer no ámbito da comunicación, quer no da intervención social e cultural.

Para alén de que os próximos procesos electorais sexan unhas Eleccións europeas (e, posibelmente unhas novas Xerais), é claro que serán as próximas eleccións municipais as que permitan, se fixermos as cousas ben neste tempo, consolidar o peso institucional do BNG, cunha base firme que lle permita enfrontar con máis posibilidades o desafío de desaloxar o PP e gobernar a Galiza. É necesario, por tanto, comezar a traballar no fortalecemento organizativo a nivel local e na eficacia do labor institucional municipal. Para iso debe ser definido un plano de traballo que se comece a executar canto antes.

 

Canto aos resultados do Partido Popular, varias son as chaves que os explican, entre outras -e sen ánimo de exhaustividade- as tres que sinalamos a seguir. En primeiro lugar, contar cunha organización asentada ao longo e largo do País que son capaces de activar para o traballo por abaixo cando o precisan; en segundo lugar, posuír unha estrutura municipal potente que conseguen implicar ao máximo tamén nas campañas de carácter xeral, e en terceiro lugar, deter o poder institucional na Xunta e un control mediático case absoluto que utilizan ao seu favor con descaro cando o precisan.

Nese sentido, parece claro que a campaña suxa que o Partido Popular realizou contra o BNG contribuíu para manteren a maioría absoluta. Non tanto porque incidise no potencial electorado do nacionalismo, senón sobre todo porque lles permitiu activar electorado tradicional da dereita que se así non for podería deixar de votar. Nesta ocasión o aumento da participación non xogou só dun bando e, xunto á caída do PSOE, posibilitou que o PP tivese o resultado que tivo.

É preciso subliñar a escandalosa utilización partidista dunha CRTVG que se desde hai 15 anos vén funcionado ao ditado dos intereses do Partido Popular, nesta campaña superou todos os límites até ser indistinguíbel do aparello de propaganda do PP. Isto coloca como tarefa urxente a denuncia social ampla e a confrontación política directa para rescatar este medio para o servizo público.

Polo que atinxe ao Partido Socialista, para alén da debilidade estrutural no noso País, que só consegue superar con dinámicas políticas estatais cando estas os favorecen (Xerais e, en menor medida, municipais) acusou o desgaste do Goberno estatal, acentuado por unha campaña moi españolizada. Foi evidente a falta de mobilización da súa relevante estrutura municipal, se callar por desánimo ou disensións internas.

Os resultados da esquerda española (un PSOE á baixa e un Sumar marxinalizado e sen presenza institucional) abren un espazo para o nacionalismo naqueles ámbitos que nos resultan máis difíciles, se soubermos axir adecuadamente. O esfarelamento do que no seu día foron as mareas e o corremento de parte dese ‘espazo’ para o BNG pode xerar novas posibilidades de fortalecemento político e electoral.

Neste contexto, a responsabilidade e os desafíos do Partido son inmensos. Resulta urxente reactivar o traballo político e ideolóxico , de formación, de proselitismo e de intervención social, para reforzar a perspectiva popular, soberanista e antiimperialista.

Nesta liña, o próximo Congreso do Partido debe ser asumido como un momento fundamental de debate que posibilite actualizar as análises e alternativas, o esclarecemento político e ideolóxico, fortalecer a cohesión e a capacidade de actuación militante en todos os ámbitos en que temos asumido traballo político.

Documento aprobado no Comité Central do 20 de xaneiro de 2024

O Comité Central da UPG reunido o pasado sábado 20 de xaneiro aprobou o documento que vai a continuación a respecto da nosa análise para o contexto actual e as propostas de actuación política para ese contexto.

IMPULSARMOS A MUDANZA POLÍTICA QUE A GALIZA PRECISA

O nacionalismo áchase nun momento decisivo. A militancia da Unión do Povo Galego ten de ser, máis una vez, exemplo de compromiso e entrega para facer posíbel os obxectivos marcados que permitan avanzar no camiño da soberanía. No concreto, neste contexto, queremos salientar:

1.- Enfrontamos as eleccións ao Parlamento da Galiza do próximo 18 de febreiro nunha boa posición, non exenta de dificultades de que debemos ser conscientes, mais tamén con potencialidades que temos de saber aproveitar.

Como temos analizado, o Partido Popular mantén unha fortaleza política e organizativa importante así como un dominio case absoluto dos medios de comunicación e doutros mecanismos de control político e social, o que lle permite resistir nunha posición electoral preponderante. No entanto, tamén é evidente que acusan un certo desgaste como consecuencia da súa xestión e da figura máis gris de Rueda. Un desgaste que se pode ver acentuado pola desastrosa xestión da crise dos pellets. Todas as últimas pesquisas indican unha tendencia á baixa do Partido Popular, que estaría no límite de poder manter a maioría absoluta.

O Partido Socialista, que se podía prever reforzado pola revalidación do Goberno do Estado, manifesta a día e hoxe un certo estancamento perante a incapacidade de aparecer como a forza decisiva para a mudanza política e tamén como consecuencia do desgaste polas dinámicas da política estatal.

Sumar, que após as eleccións xerais aparecía como unha opción reforzada polo resultado obtido, vese hoxe debilitada polas dificultades que encontraron para conformar as candidaturas, o conflito con Podemos e o rexeitamento de confluencia por parte de Anova. Aliás, o efecto do ‘voto útil’ (que moitas veces ten prexudicado o nacionalismo) actúa agora en contra deles.

Pola súa parte, o BNG aparece hoxe como a opción mellor situada para encabezar a mudanza política que un amplo sector da sociedade ve como absolutamente necesaria. A imaxe de fortaleza e de unidade, así como a boa valoración da candidata, contribúe para a posibilidade de atraer voto que vai alén do tradicional (mesmo que este sexa crecente) espazo nacionalista.

2.- Porén, nada está feito e depende de nós garantir o crecemento electoral imprescindíbel para asegurar un bon resultado electoral e a verificación dun obxectivo central como é liderar o Goberno da Galiza. Debemos asumir este obxectivo como fundamental para mudar as cousas, para dinamizar o noso País e tiralo do devalo político social e económico permanente e acelerado en que o situaron os Gobernos do Partido Popular. Mais tamén como fulcral para o nacionalismo se consolidar na sociedade galega e situalo en condicións de conquistar a hexemonía social e avanzar para o obxectivo final estratéxico da soberanía.

Para isto temos de ser conscientes de que a dinámica dos procesos electorais mudou nos últimos tempos e hoxe é moi elevada a porcentaxe de persoas que deciden o voto durante a campaña electoral e mesmo nos últimos días. Isto torna as campañas electorais absolutamente decisivas para o resultado. Nós debemos ser conscientes de que o nacionalismo se vai encontrar con innúmeras dificultades, unhas externas e outras que van depender máis directamente de nós, e temos que saber contornalas e superalas.

Organizar unha boa campaña, de contacto directo co maior número posíbel de persoas para sortear os bloqueos mediáticos, co contido político adecuado que potencie o perfil galego destas eleccións e a proposta nacionalista e transformadora do BNG é unha das chaves. Máis tamén o é unha mobilización total da militancia e da base social do nacionalismo, única maneira de contrarrestar toda a potencia propagandística que van despregar os dous partidos estatais e os intentos de xogar a campaña das galegas como parte das dinámicas políticas do Estado.

3.- Neste sentido, é preciso non confiarse. A análise de situación que plasmamos con anterioridade pode verse alterada polo desenvolvemento dunha campaña á que as forzas estatais (as tres) van destinar numerosos recursos e esforzos, incluídos os mediáticos e a presenza masiva e continuada dos seus líderes e referentes estatais (ministras/os, presidentas/es autonómicos, etc.), como xa estamos vendo. Ese intento de españolización da campaña, en función dunha lectura dos resultados en chave estatal, debe ser contrarrestada polo nacionalismo cunha campaña ‘oficial’ eficaz e ben orientada, mais tamén e fundamentalmente desde abaixo, co activismo constante das súa militancia.

4.- Precisamente, frente á idea de que as campañas son só marketing, nós sabemos que as mensaxes son fundamentais. O nacionalismo ten que manter un perfil propio e explicar por que a mudanza política á que apelamos é posíbel e necesaria, para que queremos mudar o Goberno galego. Para iso é precisa unha proposta ben perfilada que apunte a novas políticas en diferentes ámbitos: despregamento de políticas sociais e laborais que combatan o crecente empobrecemento e precariedade e dean resposta á grave situación económica que padecen as clases populares e traballadoras (carestía da vida, etc); defensa e mellora dos servizos públicos; colocar a axenda feminista como unha prioridade política; alargar a protección e valorización ambiental; facer frente ao espolio eólico e avanzar en colocar a produción eléctrica ao servizo do País con iniciativas como unha empresa pública de enerxía; impulsar o desenvolvemento económico autocentrado cunha maior iniciativa pública, que despregue toda a potencialidade dos nosos sectores produtivos e os novos xacementos de actividade; enfrentar a crise demográfica e frearmos a enxurrada migratoria que expulsa a nosa mocidade… Mais tamén lanzar a proposta dun novo marco xurídico político que recoñeza a Galiza como nación e blinde o autogoberno; completar a asunción de todas as competencias pendentes; defender un novo modelo de financiamento sobre a base do concerto económico; impulsar a inmersión lingüística e os avances da normalización da nosa lingua…

5.- No próximo mes temos de concentrar todos os esforzos no éxito da campaña do BNG co obxectivo de obter un gran resultado no 18 de febreiro que fortaleza a capacidade de actuación do nacionalismo e a conciencia nacional, mais iso implica tamén manter e intensificar a presenza e liderado do nacionalismo nos conflitos sociais e nos procesos de mobilización en andamento. En todo o caso, non esquecemos que no mes de xuño decorrerán eleccións europeas e que o nacionalismo ten tamén aí o obxectivo de reforzar e mellorar a súa posición tanto na consolidación dun espazo electoral propio como na capacidade de actuación no Parlamento europeo.

6.- Aliás, os obxectivos e as accións que temos definidas como prioritarias para consolidar política, ideolóxica e organizativamente o nacionalismo deben manterse a toda custa. Continuar incorporando persoas, organizalas, facilitar ámbitos de traballo político ás novas incorporacións, impulsar a formación política, encoraxar a participación activa en organizacións e movementos sociais de todo tipo, arroupar e liderar conflitos sociais, contribuírmos ao fortalecemento do movemento xuvenil nacionalista… son sempre chaves imprescindíbeis para lograr un nacionalismo máis forte día a día.

7.- O resultado destes dous procesos electorais -especialmente das galegas- van condicionar sen dúbida a posición en que deba actuar o nacionalismo nos próximos tempos e será preciso aquilatar análises e alternativas. Nese sentido, o Congreso do Partido, a realizar no próximo mes de xullo, ten de ser a oportunidade de analizar con detemento e rigor o novo contexto e definir as mellores liñas de actuación para o futuro, na certeza de que o proxecto estratéxico do nacionalismo galego non se reduce nin fica limitado ao alcance conxuntural dos avances, por importantes que foren, no ámbito electoral-institucional.

“En defensa do noso mar” manifestación nacional convocada polo sector marisqueiro e o ecoloxista

A UPG manifesta o seu apoio á mobilización convocada polos sectores marisqueiro e ecoloxista, baixo o lema “En defensa do noso mar”, o vindeiro domingo día 21 de xaneiro, con saída ás 12:00 horas da Alameda compostelá. Sumámosnos á denuncia da máis que “nefasta” e “incompetente” xestión da Xunta de Galiza ante o vertido dos pellet.

A UPG fai un chamamento a participar masivamente nesta mobilización para denunciar o desleixo, as mentiras, a manipulación e a incompetencia do goberno de Rueda, que pretendeu minimizar o impacto ecolóxico dos pellet para eludir a súa responsabilidade abocando novamente ao pobo a autoorganizarse para suplir o abandono da administración galega das súas responsabilidades.

Denunciamos ademais a inacción do Estado español, ao que tamén acusamos de incompetente, por eludir, ao igual que o PP, as súas responsabilidades e reclama para Galiza as competencias para poder decidir sobre as nosas costas, máis en casos como este, para deixar de estar desprotexidos como unha vez máis se demostra.

Via Galega e Galiza Cultura conmemoran o aniversario da estrea do Himno Galego

Vía Galega e Galiza Cultura convocan actos por toda Galiza para o día 20 de decembro, ás 20h, baixo o título “Cantar a nación. Aniversario da estrea do himno galego” para conmemorar o 116 anos da estrea, solemne, do Himno Galego no Gran Teatro de Habana.

Desde Vía Galega afirman que desde hai tempo veñen desenvolvendo unha campaña intensa con numerosos actos e actividades por toda a xeografía galega e con diversas publicacións sobre os símbolos nacionais de Galiza, o himno e a bandeira. Un fito histórico da relevancia da estrea “oficiosa” do noso himno, o 20 de decembro de 1907, non podía pasar desapercibido para Vía Galega e Galiza Cultura, pois o himno é a afirmación patriótica da nación galega e amosa as súas ansias de liberdade. O himno identifícanos como pobo e nel vémonos representados todos  os galegos e todas as galegas.

Ante a galopante españolización e a imposición de simboloxía allea a Galiza- que moitas veces promove ou apoia a propia Xunta de Galiza, no canto de realzar e propagar os nosos símbolos- Vía Galega e Galiza Cultura están empeñadas en popularizar e divulgar ao máximo o Himno Galego e dar a coñecer a súa xénese, historia e significado.

Por iso, este 20 de decembro nas sete cidades galegas e noutras localidades, ás oito da noite, Vía Galega e Galiza Cultura, ten organizado diferentes actos, con distintas actuacións, que todos eles se cerraran coa interpretación do himno galego completo, coa súa letra restaurada, de acordo co texto fidedigno, creado por Eduardo Pondal para o Certame  Musical, convocado en 1890 na Coruña e organizado por Pascual Veiga.

Máis información na web de Vía Galega

Convocada manifestación nacional o domingo 17 en Compostela para reclamar a fin do xenocidio en Palestina

A brutal invasión do territorio de Gaza; o desprazamento obrigado de miles de milleiros dos seus habitantes cara o Sur, onde agora Israel aproveita o amoreamento humano para descargar o seu odio en forma de bombas; os ataques indiscriminados por terra, mar e aire; o bloqueo á entrada de alimentos, auga e medicamentos; o bombardeo de hospitais e ambulancias; os asasinatos de milleiros de crianzas converteron a Palestina nun inferno.

As imaxes que nos chegan, día a día, son insoportábeis. É un horror ver a dor e a desesperación televisada dun pobo que está sendo masacrado, vítima dun xenocidio perpetrado polo réxime de terror do Estado sionista de Israel.

E máis terríbel é ver como nin sequera a comunidade internacional, secuestrada polo mellor aliado  e cómplice de Israel, os EEUU, é quen de adoptar medidas para obrigar ao sionismo a cesar o fogo e rematar o xenocidio.

Por iso, desde a UPG facemos un chamamento a participar na manifestación nacional que terá lugar este domingo, día 17 de decembro, ás 12:00 horas, con saída da Alameda compostelá, para exixir o cesamento inmediato do fogo e demandar que se adopten todas as medidas necesarias contra o Estado de Israel por crimes contra a humanidade.

Non podemos permitir que esta operación de limpeza étnica continúe nin un minuto máis.

Paremos o xenocidio!

#PalestinaVencerá

“Eólica Así Non” convoca mobilizacións con motivo do Día Mundial das Montañas

Con motivo do Día Mundial das Montañas, a Coordinadora Eólica Así Non, conformada por máis de 200 plataformas, colectivos e organizacións galegas, convoca novas mobilizacións de carácter provincial e comarcal, que terán lugar os días 9 e 10 de decembro. Os actos reivindicativos terán lugar en forma de concentracións, marchas e andainas, nas seguintes localizacións: Amil (Moraña), na provincia de Pontevedra; en Vilar de Barrio, na provincia de Ourense; Campo de Carlexo (Val do Dubra) e Ortigueira, na provincia da Coruña; e na capital lucense e A Fonsagrada, na provincia de Lugo. Agás no caso da Fonsagrada, todas as demais mobilizacións celebraranse na mañá do domingo, día 10 de decembro.

O lema empregado nesta ocasión para os actos reivindicativos será: “Defendemos as montañas fronte a gobernos e especuladores”, co propósito de ensalzar o determinante papel que está a xogar a sociedade civil organizada na defensa do territorio galego fronte o espolio eólico e a traizón dos gobernos.

Animamos a participar nestas novas xornadas de mobilizacións contra o espólio eólico da nosa nación.

Vía Galega convoca actos por toda Galiza de izado da bandeira galega

A plataforma social “Vía Galega” vén promovendo diferentes campañas e iniciativas para propagar e popularizar os nosos símbolos nacionais, nomeadamente o himno e a bandeira. O ano pasado, inaugurouse como semana de exaltación e exhibición da bandeira galega a semana coincidente co aniversario do desenvolvemento, durante o 17 e 18 de novembro de 1918, da I Asemblea Nacionalista das Irmandades da Fala. Pois ben, este ano, que se cumpren 105 anos da efeméride, retomanse as campañas dándolle continuidade ao traballo iniciado o ano pasado e, así, durante a semana do 13 ao 18 de novembro Vía Galega convócanos a cubrir toda a xeografía galega de bandeiras Galegas, engalanando fiestras e varandas.

Rematando a campaña o día 18 de novembro cun acto expansivo en diferentes localidades de toda Galiza, que consistiría en colocar bandeiras galegas en lugares vistosos para que perduren no tempo, a única bandeira que nos representa e nos identifica como galegas e galegos.

Estamos certo da necesidade de impulsar campañas para divulgar o uso dos nosos símbolos, os únicos que nos identifican e recoñecen como pobo, que fortalecen a nosa conciencia e cohesión nacional e contrarrestan a invasión da simboloxía española. É por iso que animamos á toda a nosa militancia a implicarse nesta campaña de Vía Galega.

Declaración da UPG ante a situación en Palestina

O aumento da tensión e da actividade armada entre Palestina e Israel, desde o pasado 7 de outubro hai que enmarcalo na dura realidade de décadas de conflito motivado pola ocupación israelí das terras palestinas e a intransixencia sionista do Goberno de Israel, que nega a posibilidade de existencia dun Estado palestino soberano e leva adiante unha política de agresión planificada e continuada, coa complicidade activa da chamada “Comunidade internacional”. Ler máis