A vindeira sexta feira, 24 de novembro, ás 20:00h no Antigo Hospicio de Ferrol, teremos a presentación do número monográfico da revista Terra e Tempo sobre a revolución de outubro, que baixo o título “A Revolución Soviética e a cuestión nacional” analiza a estreita relación existente entre a revolución rusa, o marxismo e a cuestión nacional. Ler máis →
A vindeira sexta feira, 24 de novembro, ás 20:00h no Centro Social do Gorgullón en Pontevedra, teremos a presentación do número monográfico da revista Terra e Tempo sobre a revolución de outubro, que baixo o título “A Revolución Soviética e a cuestión nacional” analiza a estreita relación existente entre a revolución rusa, o marxismo e a cuestión nacional. Ler máis →
A vindeira terza feira, 14 de novembro, ás 20:00h no Centro Social das Fontiñas en Compostela, iniciamos as presentacións do número monográfico da revista Terra e Tempo sobre a revolución de outubro, que baixo o título “A Revolución Soviética e a cuestión nacional” analiza a estreita relación existente entre a revolución rusa, o marxismo e a cuestión nacional.
A Fundación Terra e Tempo conmemora o centenario da Revolución de Outubro de 1917 publicando un número monográfico do Terra e Tempo, que baixo o título A Revolución Soviética e a cuestión nacional analiza a estreita relación existente entre a revolución rusa, o marxismo e a cuestión nacional. Ler máis →
Estamos a vivir un momento político singular, que muda de forma significativa os parámetros do debate político e que exixe, por tanto, tamén unha análise e unha actuación pola nosa parte adecuada ao este contexto. Estamos, sen dúbida, diante da maior crise política do rexime español en máis de 40 anos. Unha crise que, para alén de pór ao descuberto para sectores máis amplos da poboación o seu carácter profundamente antidemocrático, cuestiona directamente a estrutura unitaria e imperialista do Estado español e coloca sobre a mesa o debate sobre os dereitos das nacións. E isto, con este carácter xeral, acontece por vez primeira desde a chamada Transición. É verdade que o debate se está a producir -polo menos no noso País- cunha enorme agresividade política contra o nacionalismo, coa prensa do sistema a facer uso de toda a artillaría de manipulación e desinformación na súa campaña de combate ao soberanismo. Mais isto -que certamente implica unha dificultade- é a máis clara evidencia da profundidade da crise do rexime español e do risco que a independencia da Cataluña -e, en xeral, os movementos de liberación nacional- representan para a súa supervivencia. Ler máis →
Neste mes de outubro cúmprense 50 anos do asasinato do Che en Bolivia, nunha operación dirixida polos servizos de intelixencia norteamericanos. Diante desa efeméride, e seguindo o chamamento do Comité Internacional de Conmemoración, diversas organizacións galegas dos ámbitos político, sindical e social adoptamos, no mes de xullo deste ano, a decisión de constituír un Comité Nacional Galego de Homenaxe ao Che Guevara.
O Comité Galego de Homenaxe ao Che Guevara considera que a figura e o pensamento de Ernesto Guevara son merecentes de divulgación, estudo e homenaxe, debido á súa traxectoria de loita, á súa práctica internacionalista e antiimperialista e á lectura dialéctica do marxismo que realizou, comprendendo que a loita dos pobos pola súa liberdade está indisolubelmente unida á loita polo socialismo. Consideramos ademais que é preciso recuperar o pensamento de quen foi un dos humanistas e revolucionarios máis importantes do século XX fronte á mercantilización da súa figura por parte de aqueles contra os que sempre loitou.
Nese sentido neste mes de outubro iniciaremos diversas actividades para cumprir eses obxectivos de homenaxe, estudo e divulgación da figura do Che Guevara. Desenvolveranse palestras abertas ao debate nas sete cidades galegas e en diversas vilas nas que contaremos coas intervencións de membros da Asociación de Amizade Galego-Cubana Francisco Villamil e onde proxectaremos o documental “Cuando pienso en el Che (testimonio de Fidel Castro)”. A palestra de inicio será o vindeiro martes 10 de outubro ás 20:30 h na Libraría Pedreira de Santiago Compostela.
Igualmente desenvolveremos distintas conferencias para coñecer os diversos aspectos desta figura tan relevante do século XX. A primeira dela desenvolverase o xoves 19 de outubro na Facultade de Filosofía da USC en Compostela é será impartida pola socióloga e historiadora cubana María del Carmen Ariet, Coordenadora do Centro de Estudos Che Guevara da Habana.
A maiores das diversas palestras e conferencias que durante estes meses desenvolveremos por toda Galiza para homenaxear a dar a coñecer a figura do Che Guevara co gallo do 50 aniversario do seu asasinato, está tamén previsto realizar no mes de febreiro un gran festival na súa memoria no Teatro Principal de Compostela, e onde contaremos con referentes do mundo social e cultural da Galiza e do que xa iremos informando.
Xa por último informar que o Comité Galego de Homenaxe ao Che Guevara está aberto á integración e participación activa no mesmo de todas as organizacións galegas que concorden nos obxectivos propostos, e que se queiran sumar a colaborar na organización e participación de todas estas actividades.
A actuación violentamente represiva do aparello do rexime español neste domingo, 1 de outubro, para tentar evitar que o povo catalán decida libremente o seu futuro desmascara definitivamente un sistema político español autoritario e antidemocrático, que non dubida en empregar a represión policial para negar os dereitos e liberdades cívicas, particularmente para impedir o exercicio do dereito de autodeterminación.
Como temos afirmado en moitas ocasións anteriores, o responsábel desta actuación antidemocrática non é só o Goberno de Mariano Raxoi e do PP. É o Estado español, o rexime político saído da Transición e da Constitución de 78, amparándose precisamente na lexitimidade dun texto constitucional que estabelece que a soberanía política corresponde “ao povo español” e que nega, por tanto, os dereitos das nacións -como a catalá ou a galega- a decidiren libremente por si propias.
Cabe sinalar que o conxunto de forzas políticas españolas se posicionaron publicamente contra o referendo de 1 de outubro, a pesar de ser convocado por un Goberno catalán democraticamente elixido polo povo e conforme a leis aprobadas polo parlamento catalán. Unhas, como PSOE e Ciudadanos apoiando incondicionalmente o Goberno; outras como Podemos e IU tentando deslexitimar o resultado da votación escudándose nunha teórica “falta de garantías” que -curiosamente- non exixían ao rexime español senón á Generalitat de Catalunya.
Pretender camuflar a negación do dereito de Cataluña a decidir -e a ser soberana se así o quixer o povo catalán- tras a ficción dun “referendo pactado” co rexime español que saben que non foi, non é nin será posíbel, é a peor das fraudes políticas e mostra da verdadeira posición de forzas da chamada esquerda española que xa deixaron claro que a ‘ruptura’ non pasa de ser un discurso oco e demagóxico, pois na hora da verdade coinciden en negar na práctica a soberanía ás nacións, quer a Cataluña quer á Galiza.
O que fixo o proceso de independencia de Cataluña e o referendo foi pór ao descuberto a verdadeira cara do sistema político e da ‘democracia española’. A negación de dereitos e liberdades fundamentais é a receita con que o rexime español responde ás ansias de liberdade das nacións. De ningunha maneira pode considerarse democrático un Estado que conculca os dereitos básicos e a liberdade de expresión, de opinión, de reunión, de información e de decisión a través do voto e que, aliás, utiliza a violencia para negalas.
Haberá na Galiza quen pense que todo isto non vai connosco. Nada máis lonxe da realidade. Os problemas esenciais -sociais, económicos, culturais, lingüísticos…- do noso País teñen causa na dependencia política que padecemos e, por tanto, na negación por parte do Estado español da capacidade de decidirmos libremente sobre os nosos asuntos e intereses. Romper esa dependencia é unha necesidade vital para o povo galego, para podermos construír un futuro diferente, de benestar, de prosperidade e de liberdade.
Desde esa perspectiva, e para alén dunha cuestión básica de defensa dos dereitos democráticos, temos todas as nacións o interese común de acabar coa opresión e coa dominación española. E fica claro que é a cuestión nacional, e particularmente o que está a acontecer na Cataluña, o factor que de maneira evidente está a facer abalar os alicerces do sistema político español. Temos, por tanto, que implicarnos activamente na defensa da democracia e do dereito de autodeterminación e temos que reduplicar os esforzos para explicar por toda a parte por que, máis que nunca, a nación galega precisa de soberanía.
O ataque aos dereitos e liberdades que se está a producir en Cataluña é un ataque aos dereitos e liberdades de todas as persoas que vivimos no Estado español e tamén ao de todas as nacións que aínda facemos parte del e aspiramos a ser libres. Por iso é fundamental defender a democracia e o dereito dos povos a decidir, a exercer a autodeterminación e a se constituír en Estados soberanos e independentes. Hoxe, defender a liberdade de Cataluña é tamén defender a liberdade da Galiza e de todas as persoas.
Sabemos que toda a violencia represiva do Estado non vai trabar a vontade soberana do povo catalán, que está a votar masivamente en todo o País e que ten gañada xa a súa República. Hoxe queremos, iso si, reiterar o noso total apoio á Cataluña que exerce democraticamente o seu dereito á autodeterminación. Pola nosa parte, reafirmamos -máis unha vez- o compromiso de seguir fortalecendo a auto-organización do povo galego e de continuar a traballar pola ruptura democrática no noso país até conquistar a independencia da nosa nación e constituír o noso propio Estado soberano, a República da Galiza.
Na reunión realizada na pasada quinta feira, 21 de setembro, o Secretariado Político da UPG acordou trasladar publicamente o agradecemento a todas as persoas, colectivos e forzas políticas que nos fixeron chegar mensaxes de condolencia polo pasamento do noso camarada e ex-presidente, Bautista Álvarez.
O Secretariado Político constata o enorme recoñecemento social e político a unha persoa que dedicou toda a súa vida á causa da liberación nacional e social da Galiza e que o fixo, ademais, con intelixencia, acerto, coherencia política e entrega xenerosa. Foron numerosas as entidades, colectivos, forzas sociais, sindicais e políticas e persoas a título individual que recoñeceron publicamente a traxectoria política de Bautista Álvarez.
É de salientar, aliás, que as mostras de condolencia e solidariedade chegaron, para alén do próprio País, do ámbito internacional, por parte de partidos comunistas, organizacións antiimperialistas e medios populares de diferentes partes do mundo, -do Brasil a Cataluña, de Portugal a Palestina, de Bretaña a EuskalHerría-, cun recoñecemento expreso do contributo político de Bautista Álvarez para a causa internacional da emancipación dos traballadores e traballadoras e da liberdade dos povos.
O Secretariado Político, pola súa parte, asumiu o compromiso de continuar a traballar na difusión da obra e na valorización da figura política de Bautista Álvarez, entendendo que constitúe todo un símbolo do povo galego organizado que non deixará de loitar pola liberdade até a conquistar e, por tanto, tamén un exemplo para continuar a causa pola independencia nacional da Galiza e o socialismo.
Centos de camaradas, compañeiros e compañeiras, amigos e amigas despedimos o domingo ao noso camarada Bautista Álvarez na terra que o veu nacer, San Cibrao de Las en San Amaro.
Nun sincero e emotivo acto de tributo recoñeceuse a figura e o traballo dun home irrepetíbel e fundamental na construción da Galiza actual. Fundador da UPG, histórico dirixente nacionalista e figura central na historia política recente da nosa nación e sen o que sería imposíbel entender o movemento nacionalista e as análises e conceptualizacións que ese movemento construíu durante os últimos 50 anos.
Ao pé do castro de San Cibrao de Las desenvolveuse o acto de despedida ao camarada e amigo. Iniciou o acto o cantor Roberto Sobrado interpretando o clásico de Suso Vaamonde “ Volvín á terra pero perdín o amor” e a emoción encheu o acto cando as voces cantaron ao coro o retrouso da canción “como ei vivir mañá sen a luz túa”. Presentou o acto Montse Nóvoa, secretaria de zona da UPG en Ourense, cunha sentida intervención que deu paso aos distintos oradores e oradoras.
Lembrou Chema Ferreiro, do BNG da comarca do Carballiño, os anos nos que compartiron escano no Parlamento Galego e a súa veciñanza na comarca. Francisco Rodríguez destacou o compromiso político e o rigor intelectual de quen foi presidente da UPG desde 1977 até 2008, e o compromiso de todos e todas en continuar o traballo de lograr de Galiza un país normalizado. Lois Diéguez, antes da dar lectura a un poema en memoria de Bautista Álvarez, recordou a súa expulsión xunto á de Bautista e Claudio López dos escanos que no Parlamento da Galiza tiña logrado o nacionalismo galego e a significación de aquel momento político. Pilar García Negro lembrou a aquel neno de aldea que no Seminario de Ourense descubre na lectura de Castelao a existencia da nación negada e desde aquela “consagrou a súa biografía á causa da dignidade, da liberdade e dos dereitos da Galiza, a erguer un patriotismo firme e sen claudicacións, a compor, en fin, unha outra imaxe do galego político, do nacionalista entregado a unha misión que precisa aínda de todas e de todos nós, se non queremos que a nación sucumba na maré española e global”.
A Portavoz Nacional do BNG, Ana Pontón, non puido conter a emoción cando lembrou os seus inicios no compromiso militante e como alí coñeceu a Bautista e o seu exemplo, compromiso e presenza xenerosa sempre que se precisaba. Sinalou o seu papel como clave para a existencia do BNG e recoñeceu “toda unha vida de intelixencia e paixón ao servizo deste proxecto, na que nunca desfaleceu e nunca deixou de acreditar no país”.
Néstor Rego, Secretario Xeral da UPG, pechou as intervencións lembrando o contributo teórico de Bautista a construción dunha doutrina liberadora para Galiza cimentada na propia tradición nacionalista galega e nun marxismo leninismo adaptado á realidade galega. Destacou a figura dun home fundamental non só para o noso Partido, se non para o conxunto do pobo galego, e tamén emocionado afirmou que “as persoas que entregan a súa vida a unha causa non morren nunca, e Bautista acompañaranos sempre até acadar o obxectivo da República galega”
Tras o canto do noso himno nacional, os centos de persoas congregadas ao pé do Castro de San Cibrao de Las despedimos ao camarada Bautista Álvarez, á camiño do seu enterro no cemiterio da súa parroquia natal, ao berro de: ”BAUTISTA ÁLVAREZ, PATRIOTA GALEGO!”.
Na hora do pasamento do noso camarada Bautista Álvarez, o Comité Central da Unión do Povo Galego (UPG) traslada o pesar á súa familia e a toda a familia nacionalista ao tempo que expresa o recoñecemento a un home excepcional, a unha persoa que entregou a súa vida á causa da liberación nacional e social do povo galego e que o fixo con lucidez, con determinación e con coherencia até o final.
Patriota Galego e comunista exemplar, Bautista Álvarez uniuse de moi novo á loita en defensa da Galiza e contra a ditadura franquista e foi un dos principais impulsores da reorganización do nacionalismo galego nos anos 60 que deu lugar á fundación da Unión do Povo Galego en 1964. Participou activamente no traballo clandestino, en condicións durísimas que lle supuxeron pasar en diversas ocasións polos cárceres franquistas, para asentar o Partido e nacionalismo entre o povo traballador galego e para lograr a expansión da conciencia nacional e da capacidade de actuación política nacionalista na sociedade galega.
En 1977, no I Congreso da UPG -realizado aínda na semi-clandestinidade- foi electo Presidente do Partido, cargo que ocupou de maneira ininterrumpida até o XII Congreso, realizado en 2008. Foi tamén dirixente do BNG desde a fundación da Frente nacionalista en 1982, ao que representou no Parlamento da Galiza durante anos. Nas primeiras eleccións, realizadas a 20 de Outubro de 1981, sae electo deputado pola circunscrición da Coruña, sendo expulsado do Parlamento, xunto cos compañeiros da coalición electoral Bloque (AN-PG/UPG)-PSG, Lois Diéguez Vázquez e Claudio López Garrido, por se negar a prestar xuramento á Constitución española de 1978. Volverá a resultar electo deputado pola circunscrición de Pontevedra na IIIª, IVª, Vª e VIª lexislatura, de 1989 até 2005.
Dirixente de firmes conviccións patrióticas e de sólida formación marxista, as súas achegas foron fundamentais para ir conformando as análises e as alternativas políticas do nacionalismo contemporáneo. O seu contributo teórico ficou recollido en 3 volumes das Obras Completas, editado pola Fundación Bautista Álvarez. Grande coñecedor da cultura e da literatura galega, á que contribuíu como escritor, o seu estilo singularizou con personalidade propia a oratoria e a literatura política da Galiza contemporánea.
No momento en que Bautista Álvarez nos abandona fisicamente, a Unión do Povo Galego quere destacar a coherencia política que marcou toda a súa vida en defensa da causa da independencia nacional da Galiza e o socialismo. Temos a certeza de que as persoas como Bautista nunca morren, pois permanecen na memoria e no corazón do povo, no corazón da nosa Patria. Até a vitoria sempre, camarada.
Comité Central da UPG
