Este sábado 29 de xuño a partir das 9:30h no Museo do Pobo Galego en Santiago de Compostela, a Federación Galiza Cultural coa colaboración da Plataforma Social Vía Galega e o propio Museo do Pobo Galego, organizan a xornada “Revivindo Castelao. 40 anos de silencio e ocultación”, coincidindo co aniversario da traída dos seus restos a Santo Domingos de Bonaval. Ler máis →
O resultado electoral obtido polo BNG nas eleccións europeas ten que ter unha valoración moi positiva. Por primeira vez desde 1999 o nacionalismo galego obtén escano na noite electoral e o número de votos e apoio electoral é o mellor resultado en 20 anos nunhas eleccións europeas. Ler máis →
Esta sexta feira 31 de maio ás 20h no Estado de Balaidos en Vigo, regresa a selección galega de fútbol con un encontro fronte á selección nacional de Panama. Co gallo deste regreso a plataforma social Via Galega desenvolve unha intensa campaña a prol da oficialidade das seleccións deportivas galegas. Ler máis →
Este domingo 26 de maio está convocada a primeira gran moblización contra a macrocelulosa de Altri na Ulloa, será en Palas de Rei ás 12 h, baixo o lema “Dende a Ulloa ata a ría. Terra, auga e aire son vida!”. Unha mobilización imprescindible contra esa bomba ambiental no corazón da Galiza e na que temos que participar todas as persoas que acreditamos nun futuro para o noso País. Ler máis →
Na sesión do Comité Central realizada o pasado 14 de maio aprobouse o lema e a cidade e lugar de celebración do XVI Congreso da UPG.
O resultado das eleccións catalás en que, após varias décadas de hexemonía electoral, as forzas independentistas perderon a maioría parlamentar, provocou o entusiasmo do españolismo -de dereita e “esquerda”que se apresurou a celebrar “o final do procés” e a nova correlación en que é maioría o “constitucionalismo”. O primeiro que sorprende é que na hora de facer este tipo de análises ninguén, quer portavoces políticos quer comentaristas, teñan o mínimo rubor de sumar nese bloque que garante a “unidade de España” a ultradereita de Vox. Ler máis →
O pasado sábado 11 de maio no Casal de Ferreirós en Poio desenvolveuse o XIX Cngreso da Unión da Mocidade Galega, UMG, a organización xuvenil da UPG, baixo o lema “A loita continúa”. Durante o congreso, tras intensos debates, reafirmamos o noso firme compromiso cos principios do nacionalismo e o marxismo-leninismo, certos en que a Unión da Mocidade Galega pulará por intensificar a loita pola soberanía nacional e a emancipación da clase traballadora galega.
Neste XIX Congreso a Unión da Mocidade Galega ven de escoller a Iago Suárez, novo Secretario Xeral. Veciño de Chantada é membro da Permanente de Galiza Nova e deputado do BNG no Parlamento Galego.
No seu primeiro discurso como secretario xeral, Iago Suárez manifestou que a mocidade galega actual sofre problemas que vimos percibindo desde hai moitos anos como a falta de emprego digno no país, as enormes dificultades no acceso á vivenda, a profunda crise demográfica causada pola emigración ou a alarmante perda de falantes que vive a lingua galega, problemas aos que tamén contribúe o galegófobo Goberno do Partido Popular na Xunta da Galiza.
Ademais, durante o seu discurso, tivo sentidas palabras de agradecemento ao Comité Nacional do pasado período e en especial á anterior secretaria xeral da organización, Iria Carreira. “Pola súa dedicación á UMG e á UPG, polas horas empregadas nas nobres causas que nos fan organizarnos e por nos ter liderado nos peores momentos da pandemia, non podo nin debo deixar pasar esta ocasión sen agradecer de forma moi especial a quen hoxe deixa a Secretaría Xeral desta organización, a camarada Iria Carreira“.
Durante o Congreso escolleuse tamén ao novo Comité Ncional que acompañarán a Iago Suárez na dirección da UMG e que estará composto por dedicados camaradas como Sabela Méndez, Paulo Alonso, Marta Gómez, Artai Gavilanes, Nuno Galán, Lucas Pardo, Icía Abraira, Manuel Agra, Alberto Rivas, Iria Nande, Alexandre Bastero, Iria Rei e Iria Buide.
O XIX Congreso da Unión da Mocidade Galega aprobou as seguintes resolucións:
Un ano maís no 17 de maio, Día das Letras Galegas, a Plataforma Social Queremos Galego fai un chamemento á sociedade galega para participar na manifestación nacional que ás 12:00h sairá da alameda de Santiago de Compostela en defensa da lingua galega. Chamamento ao que a Unión do Povo Galego querémonos sumar animando á nosa militancia e simpatizantes a participar nesta tan necesaria mobilización. A plataforma Queremos Galego pon a disposición da cidadanía autobuses que saen das principais cidades e vilas do país para participar na manifestación. O custo da viaxe (ida e volta) ten un valor simbólico de 5 euros. Información dos horarios e lugares de saída dos autobuses aquí.
Tamén elaborouse un manifesto de apoio que podes asinar aquí, e que di o seguinte:
En setembro de 2024 faranse 20 anos da aprobación por unanimidade parlamentar do Plan Xeral de Normalización da lingua galega. Elaborado coa participación de máis de 1000 persoas de todos os ámbitos, con 400 accións e medidas concretas en cada un deles, non só non se desenvolveu senón que se produciron importantes retrocesos.
Para unha Galiza viva, activa e consciente das súas capacidades, precisamos dun goberno realmente comprometido coa súa obriga de promover o uso, presenza e disposición do idioma, cun galego vivo.
Vivo nun ensino en galego, que garanta a competencia no noso idioma permitindo a incorporación de novos falantes e o coñecemento da nosa realidade fronte ao actual modelo desgaleguizador.
Vivo nun audiovisual que, como reclama a Iniciativa Xabarín, garanta a oferta en versión orixinal ou lexendada e cumprimento dos mínimos que estabelece a lei para menores de 12 anos.
Vivo na administración, nos servizos públicos, na sanidade, na xustiza, nas relacións e información comercial, onde a atención inicial en galego -oferta positiva- que indicaba o PXNLG debe ser garantida incluíndo a disposición da lingua nas xestións telefónicas, telemáticas ou presenciais.
Vivo na pegada da lingua sobre o territorio en todos os seus espazos e lugares, a que de novo pretenden borrar e perseguir coa permisividade dos gobernos central e autonómico.
É hora de os gobernos asumiren a súa responsabilidade legal e moral co idioma, a comezar pola Xunta de Galiza, e acompañar á sociedade que actúa e se mobiliza día a día para termos o galego vivo, Galiza viva.
A maioría social que representan as clases populares e traballadoras da Galiza enfronta un contexto marcado pola crecente precariedade laboral, o avance da crise industrial, o empobrecemento social e o recorte nos servizos públicos.
As nefastas políticas aplicadas polos gobernos do Partido Popular na Xunta de Galiza provocaron que o pasado ano 2023 concluíse con case 27 mil postos de traballo menos no noso País dos existentes na altura de 2009. Unha realidade que ten sido especialmente dura no sector industrial, en que nese período foi destruído 14% dos empregos, dando conta do alcance da desertización produtiva que padecemos e que implica unha seria ameaza para o desenvolvemento da nosa nación. A grave crise industrial ten colocado nunha situación límite actividades estratéxicas como a construción e reparación naval, especialmente na área de Vigo, e coloca nun escenario de importantes dificultades a automoción. É por iso que a exixencia do nacionalismo galego, quer a nivel político quer a nivel sindical, dun xiro radical nas políticas económicas e produtivas é hoxe unha evidente urxencia.
A reforma laboral aprobada polo Goberno español de PSOE-Podemos (agora Sumar) non só non permitiu a recuperación efectiva dos dereitos que foran roubados nas anteriores reformas, senón que acabou por afondar na precarización das condicións laborais. Así o demostra o brutal aumento da contratación fixo-descontinua, que non ten maior utilidade que a de maquillar a nivel estatístico a realidade laboral, ou o aumento da contratación a tempo parcial con infrasalarios, que xa atinxen preto de 25% dos contratos.
A precariedade ten como correlato o maior empobrecemento da clase traballadora. Hoxe 1 en cada 3 traballadores e traballadoras galegas teñen ingresos por debaixo do salario mínimo. Unha realidade agravada pola carestía da vida ou o grave problema de acceso social á vivenda, cun aumento de máis de 44% do prezo dos alugueres na última década.
É claro que para alén da necesidade urxente dunha mudanza nas políticas aplicadas tanto polo Goberno galego como polo Goberno do Estado, a mellor defensa dos intereses do pobo traballador galego pasa ineludibelmente pola conquista da plena soberanía nacional para a Galiza. Para nos dotarmos de plena capacidade de decisión que permita orientar as políticas económicas, industriais, sociais e laborais, ao servizo dos intereses da maioría social e do desenvolvemento do propio país. Para construírmos unha nova Galiza, ceibe e sen explotación, a nación prospera e libre que soñamos e merecemos.
No camiño da independencia é fundamental seguir a alargar socialmente a causa do nacionalismo galego, así como a fortalecer o sindicalismo nacionalista e de clase organizado na CIG e que hoxe se configura como primeira forza sindical na Galiza. Apostando na mobilización e no conflito, na certeza de que a loita é o único camiño.
Así pois animamos ao conxunto da militancia da UPG e ao conxunto do pobo galego a participar nas manifestacións que a CIG ten convocadas no conxunto da nosa nación neste 1º de maio de 2024. Máis información na páxina web da CIG.
No 50º aniversário da Revolução Portuguesa queremos enviar as nossas saudações ao povo português que, no dia 25 de Abril de 1974, derrotou o fascismo -pondo fim a 48 anos de ditadura- e iniciou a construção da democracia em Portugal; uma democracia que pôs em andamento profundas transformações revolucionárias nas esferas política, social e económica.
Se, nas suas origens, aqueles que compunham o Movimento das Forças Armadas, cansados do desprezo das autoridades fascistas e de uma guerra colonial que afogou Portugal, tinham como principal objetivo recuperar o prestígio do Exército e acabar com a guerra, em pouco tempo ocorreu uma politização que os levou a considerar que era necessário derrubar o regime.
Um processo de politização que foi possível graças à existência de uma resistência antifascista que durante a ditadura manteve a luta pela democracia, pela liberdade e pelos direitos das massas trabalhadoras e camponesas e da juventude, uma luta de resistência em que teve papel de destaque a militância comunista.
Se o acontecido a 25 de Abril passou de golpe militar a revolução foi por impulso do povo, que não se contentou em ser espectador da derrubada do fascismo, mas decidiu ser protagonista na construção do seu próprio futuro, consciente de que os direitos são o resultado da luta. Um povo que avançou na realização de grandes conquistas democráticas e sociais, na libertação dos presos políticos, nos direitos laborais e sociais, na nacionalização de sectores estratégicos da economia, na reforma agrária, no fim da guerra colonial e no reconhecimento da independência dos povos colonizados.
Muitas dessas conquistas ficaram consagradas na Constituição da República Portuguesa; uma Constituição que, apesar das alterações que sofreu nos últimos anos fruto do processo contra-revolucionário e de décadas de política de direita, continua a afirmar “…a decisão do povo português de defender a independência nacional, de garantir os direitos fundamentais dos cidadãos, de estabelecer os princípios basilares da democracia, de assegurar o primado do Estado de Direito democrático e de abrir caminho para uma sociedade socialista, no respeito da vontade do povo português, tendo em vista a construção de um país mais livre, mais justo e mais fraterno.”
A UPG saúda o 25 de Abril porque a Revolução Portuguesa também tem uma relação estreita com a Galiza, desde o facto de o Grândola Vila Morena ter sido interpretada pela primeira vez em Compostela em Maio de 1972, ao apoio que o Portugal revolucionário deu aos dirigentes e militantes do nosso Partido quando, perseguidos pela ditadura franquista, encontraram asilo e ajuda solidária além Minho.
Além disso, a Revolução portuguesa mostrou que era possível romper com o fascismo, construir um regime político republicano e democrático e reconhecer o direito à autodeterminação e à independência. Algo que na Galiza e no conjunto do Estado espanhol não foi possível devido à traição daqueles que aceitaram a chamada Transição democrática e à imposição de uma monarquia na figura de quem Franco nomeou seu herdeiro como Chefe de Estado.
Não somos nostálgicos e temos consciência de que as circunstâncias em Portugal e no mundo mudaram muito nestes anos, com perdas de direitos e grandes retrocessos e com o perigo que representa o imperialismo e a sua política de guerra e exploração. Saudamos a Revolução Portuguesa como exemplo de que na história, quando as massas populares decidirem tomar o seu destino nas mãos, poderão dar passos em frente na construção de um mundo melhor, a partir da defesa da democracia, da justiça social e do direito de todos os povos -também do galego- à sua independência nacional no caminho para o socialismo. Para esse objetivo continuamos trabalhando na Galiza.
Compostela; 25 de abril de 2024
Unión do Povo Galego
