Este domingo 26 de maio está convocada a primeira gran moblización contra a macrocelulosa de Altri na Ulloa, será en Palas de Rei ás 12 h, baixo o lema “Dende a Ulloa ata a ría. Terra, auga e aire son vida!”. Unha mobilización imprescindible contra esa bomba ambiental no corazón da Galiza e na que temos que participar todas as persoas que acreditamos nun futuro para o noso País. Read more
Na sesión do Comité Central realizada o pasado 14 de maio aprobouse o lema e a cidade e lugar de celebración do XVI Congreso da UPG.
O resultado das eleccións catalás en que, após varias décadas de hexemonía electoral, as forzas independentistas perderon a maioría parlamentar, provocou o entusiasmo do españolismo -de dereita e “esquerda”que se apresurou a celebrar “o final do procés” e a nova correlación en que é maioría o “constitucionalismo”. O primeiro que sorprende é que na hora de facer este tipo de análises ninguén, quer portavoces políticos quer comentaristas, teñan o mínimo rubor de sumar nese bloque que garante a “unidade de España” a ultradereita de Vox. Read more
O pasado sábado 11 de maio no Casal de Ferreirós en Poio desenvolveuse o XIX Cngreso da Unión da Mocidade Galega, UMG, a organización xuvenil da UPG, baixo o lema “A loita continúa”. Durante o congreso, tras intensos debates, reafirmamos o noso firme compromiso cos principios do nacionalismo e o marxismo-leninismo, certos en que a Unión da Mocidade Galega pulará por intensificar a loita pola soberanía nacional e a emancipación da clase traballadora galega. Read more
Un ano maís no 17 de maio, Día das Letras Galegas, a Plataforma Social Queremos Galego fai un chamemento á sociedade galega para participar na manifestación nacional que ás 12:00h sairá da alameda de Santiago de Compostela en defensa da lingua galega. Chamamento ao que a Unión do Povo Galego querémonos sumar animando á nosa militancia e simpatizantes a participar nesta tan necesaria mobilización. A plataforma Queremos Galego pon a disposición da cidadanía autobuses que saen das principais cidades e vilas do país para participar na manifestación. O custo da viaxe (ida e volta) ten un valor simbólico de 5 euros. Información dos horarios e lugares de saída dos autobuses aquí.
Tamén elaborouse un manifesto de apoio que podes asinar aquí, e que di o seguinte:
En setembro de 2024 faranse 20 anos da aprobación por unanimidade parlamentar do Plan Xeral de Normalización da lingua galega. Elaborado coa participación de máis de 1000 persoas de todos os ámbitos, con 400 accións e medidas concretas en cada un deles, non só non se desenvolveu senón que se produciron importantes retrocesos.
Para unha Galiza viva, activa e consciente das súas capacidades, precisamos dun goberno realmente comprometido coa súa obriga de promover o uso, presenza e disposición do idioma, cun galego vivo.
Vivo nun ensino en galego, que garanta a competencia no noso idioma permitindo a incorporación de novos falantes e o coñecemento da nosa realidade fronte ao actual modelo desgaleguizador.
Vivo nun audiovisual que, como reclama a Iniciativa Xabarín, garanta a oferta en versión orixinal ou lexendada e cumprimento dos mínimos que estabelece a lei para menores de 12 anos.
Vivo na administración, nos servizos públicos, na sanidade, na xustiza, nas relacións e información comercial, onde a atención inicial en galego -oferta positiva- que indicaba o PXNLG debe ser garantida incluíndo a disposición da lingua nas xestións telefónicas, telemáticas ou presenciais.
Vivo na pegada da lingua sobre o territorio en todos os seus espazos e lugares, a que de novo pretenden borrar e perseguir coa permisividade dos gobernos central e autonómico.
É hora de os gobernos asumiren a súa responsabilidade legal e moral co idioma, a comezar pola Xunta de Galiza, e acompañar á sociedade que actúa e se mobiliza día a día para termos o galego vivo, Galiza viva.
A maioría social que representan as clases populares e traballadoras da Galiza enfronta un contexto marcado pola crecente precariedade laboral, o avance da crise industrial, o empobrecemento social e o recorte nos servizos públicos.
As nefastas políticas aplicadas polos gobernos do Partido Popular na Xunta de Galiza provocaron que o pasado ano 2023 concluíse con case 27 mil postos de traballo menos no noso País dos existentes na altura de 2009. Unha realidade que ten sido especialmente dura no sector industrial, en que nese período foi destruído 14% dos empregos, dando conta do alcance da desertización produtiva que padecemos e que implica unha seria ameaza para o desenvolvemento da nosa nación. A grave crise industrial ten colocado nunha situación límite actividades estratéxicas como a construción e reparación naval, especialmente na área de Vigo, e coloca nun escenario de importantes dificultades a automoción. É por iso que a exixencia do nacionalismo galego, quer a nivel político quer a nivel sindical, dun xiro radical nas políticas económicas e produtivas é hoxe unha evidente urxencia.
A reforma laboral aprobada polo Goberno español de PSOE-Podemos (agora Sumar) non só non permitiu a recuperación efectiva dos dereitos que foran roubados nas anteriores reformas, senón que acabou por afondar na precarización das condicións laborais. Así o demostra o brutal aumento da contratación fixo-descontinua, que non ten maior utilidade que a de maquillar a nivel estatístico a realidade laboral, ou o aumento da contratación a tempo parcial con infrasalarios, que xa atinxen preto de 25% dos contratos.
A precariedade ten como correlato o maior empobrecemento da clase traballadora. Hoxe 1 en cada 3 traballadores e traballadoras galegas teñen ingresos por debaixo do salario mínimo. Unha realidade agravada pola carestía da vida ou o grave problema de acceso social á vivenda, cun aumento de máis de 44% do prezo dos alugueres na última década.
É claro que para alén da necesidade urxente dunha mudanza nas políticas aplicadas tanto polo Goberno galego como polo Goberno do Estado, a mellor defensa dos intereses do pobo traballador galego pasa ineludibelmente pola conquista da plena soberanía nacional para a Galiza. Para nos dotarmos de plena capacidade de decisión que permita orientar as políticas económicas, industriais, sociais e laborais, ao servizo dos intereses da maioría social e do desenvolvemento do propio país. Para construírmos unha nova Galiza, ceibe e sen explotación, a nación prospera e libre que soñamos e merecemos.
No camiño da independencia é fundamental seguir a alargar socialmente a causa do nacionalismo galego, así como a fortalecer o sindicalismo nacionalista e de clase organizado na CIG e que hoxe se configura como primeira forza sindical na Galiza. Apostando na mobilización e no conflito, na certeza de que a loita é o único camiño.
Así pois animamos ao conxunto da militancia da UPG e ao conxunto do pobo galego a participar nas manifestacións que a CIG ten convocadas no conxunto da nosa nación neste 1º de maio de 2024. Máis información na páxina web da CIG.
No 50º aniversário da Revolução Portuguesa queremos enviar as nossas saudações ao povo português que, no dia 25 de Abril de 1974, derrotou o fascismo -pondo fim a 48 anos de ditadura- e iniciou a construção da democracia em Portugal; uma democracia que pôs em andamento profundas transformações revolucionárias nas esferas política, social e económica.
Se, nas suas origens, aqueles que compunham o Movimento das Forças Armadas, cansados do desprezo das autoridades fascistas e de uma guerra colonial que afogou Portugal, tinham como principal objetivo recuperar o prestígio do Exército e acabar com a guerra, em pouco tempo ocorreu uma politização que os levou a considerar que era necessário derrubar o regime.
Um processo de politização que foi possível graças à existência de uma resistência antifascista que durante a ditadura manteve a luta pela democracia, pela liberdade e pelos direitos das massas trabalhadoras e camponesas e da juventude, uma luta de resistência em que teve papel de destaque a militância comunista.
Se o acontecido a 25 de Abril passou de golpe militar a revolução foi por impulso do povo, que não se contentou em ser espectador da derrubada do fascismo, mas decidiu ser protagonista na construção do seu próprio futuro, consciente de que os direitos são o resultado da luta. Um povo que avançou na realização de grandes conquistas democráticas e sociais, na libertação dos presos políticos, nos direitos laborais e sociais, na nacionalização de sectores estratégicos da economia, na reforma agrária, no fim da guerra colonial e no reconhecimento da independência dos povos colonizados.
Muitas dessas conquistas ficaram consagradas na Constituição da República Portuguesa; uma Constituição que, apesar das alterações que sofreu nos últimos anos fruto do processo contra-revolucionário e de décadas de política de direita, continua a afirmar “…a decisão do povo português de defender a independência nacional, de garantir os direitos fundamentais dos cidadãos, de estabelecer os princípios basilares da democracia, de assegurar o primado do Estado de Direito democrático e de abrir caminho para uma sociedade socialista, no respeito da vontade do povo português, tendo em vista a construção de um país mais livre, mais justo e mais fraterno.”
A UPG saúda o 25 de Abril porque a Revolução Portuguesa também tem uma relação estreita com a Galiza, desde o facto de o Grândola Vila Morena ter sido interpretada pela primeira vez em Compostela em Maio de 1972, ao apoio que o Portugal revolucionário deu aos dirigentes e militantes do nosso Partido quando, perseguidos pela ditadura franquista, encontraram asilo e ajuda solidária além Minho.
Além disso, a Revolução portuguesa mostrou que era possível romper com o fascismo, construir um regime político republicano e democrático e reconhecer o direito à autodeterminação e à independência. Algo que na Galiza e no conjunto do Estado espanhol não foi possível devido à traição daqueles que aceitaram a chamada Transição democrática e à imposição de uma monarquia na figura de quem Franco nomeou seu herdeiro como Chefe de Estado.
Não somos nostálgicos e temos consciência de que as circunstâncias em Portugal e no mundo mudaram muito nestes anos, com perdas de direitos e grandes retrocessos e com o perigo que representa o imperialismo e a sua política de guerra e exploração. Saudamos a Revolução Portuguesa como exemplo de que na história, quando as massas populares decidirem tomar o seu destino nas mãos, poderão dar passos em frente na construção de um mundo melhor, a partir da defesa da democracia, da justiça social e do direito de todos os povos -também do galego- à sua independência nacional no caminho para o socialismo. Para esse objetivo continuamos trabalhando na Galiza.
Compostela; 25 de abril de 2024
Unión do Povo Galego
Vía Galega conmemora o 178 aniversario da Revolución Galega de 1846 cunha unha ofrenda floral aos “Mártires de Carral”, diante do monumento aos “Mártires da liberdade” en Carral e un roteiro até cemiterio de Paleo, onde repousan os seus corpos.
A homenaxe terá lugar o día 27 de abril, ás 11:30, coa lectura por parte de Henrique del Rio, autor do manifesto, O valor de gañarmos o futuro, elaborado para esta efeméride. A continuación guiará o roteiro que sairá do monumento aos ” Mártires da Liberdade”, erixido pola Liga Galega da Coruña en 1904, para continuar até a Capela do Socorro que serviu de cárcere improvisada para Miguel Solís e os seus homes. De seguido achegarémonos o lugar onde foron “xulgados”, para despois ir até a Fraga do Rei, onde foron fusilados, para rematar no cemiterio da igrexa de Paleo, onde están soterrados.
Mediante este acto, VIA GALEGA, Plataforma social en defensa dos dereitos nacionais de Galiza, quere lembrar, no 178 aniversario da Revolución Galega de 1846, un dos acontecementos máis relevantes da nosa historia. Foi unha revolta contra o goberno conservador de Narváez e un modelo de estado centralista e na defensa dun trato xunto para Galiza. O pronunciamento militar e civil prendeu a partir do 2 de abril de 1846 en diferentes cidades galegas. O 15 de abril constitúese a Xunta Superior do Goberno de Galiza, convertida en goberno do país durante uns días, que pretendía recobrar a unidade territorial de Galiza e aspiraba a que que Galiza, “convertida nunha verdadeira colonia da corte”, tivese un papel diferente no estado, ao tempo que se procuraba un modelo social e político mais xusto coas clases populares. Aínda que se impuxo a represión e os combatentes revolucionarios foron derrotados, esta revolución -que rematou co fusilamento o 26 de abril en Carral de 11 oficiais e o exilio de, entre outros, de Antolín Faraldo -quedou gravada na memoria colectiva e as súas denuncias e propostas, foron percusoras do nacionalismo.
Vía Galega no seu afán de recobrar a nosa historia, fai un chamamento a participar na homenaxe aos Mártires de Carral, chamamento ao que nos sumamos, pois tal como reza o manifesto deste ano, “Non quixemos ser colonia da Corte daquelas e non queremos ser colonia hoxe, non nos resignamos a ser enclave onde plantar, como estandarte de conquista, macroeólicos e macrocelulosas”.
O Comité Central da UPG en sesión de 20 de xaneiro de 2024 acordou convocar o XVI Congreso Nacional da UPG para o 7 de xullo de 2024. As convocatorias dos últimos procesos electorais recomendaron adiar o noso Congreso Nacional a unhas datas que permitisen desenvolver os traballos congresuais dunha maneira adecuada e coa implicación activa do conxunto da militancia. Desta forma, o debate asemblear nas zonas desenvolverase após as eleccións europeas, así como as sesións do Comité Central preparatorias do Congreso, entre elas a que acordará o lema e lugar de celebración do Congreso.
O Comité Central definiu como obxectivos para este XVI Congreso Nacional os seguintes:
– Actualizar as análises sobre a situación política da Galiza e as posicións do nacionalismo neste contexto, definindo as liñas de intervención mais adecuadas para os próximos anos, de modo que permitan colocar o movemento nacionalista nun papel determinante no noso País.
– Actualizar tamén as análises sobre a situación internacional e no Estado, especialmente nun contexto de crise social e económica e inestabilidade como consecuencia da política belicista impulsada polo imperialismo.
– Contribuír para un debate necesario sobre o mellor modo de reactivar e mellorar a capacidade de intervención social e política do movemento nacionalista galego, nun escenario de grandes desafíos tanto político-institucionais como sociais.
– Realizar as achegas precisas para robustecer ideoloxicamente o nacionalismo, reforzando o perfil propio e a súa referencialidade no combate ao espolio do País, ás políticas antisociais impostas e, en xeral, ás consecuencias da dependencia política da Galiza, desde o cuestionamento claro do modelo constitucional e autonómico, visando o alargamento da súa capacidade de iniciativa e de fornecer alternativas de futuro.
– Fortalecer o Partido do punto de vista político, ideolóxico e organizativo, de forma que sexa unha ferramenta cada vez máis útil á clase traballadora galega e á causa da soberanía da Galiza. Mellorar o funcionamento partidario e debater co conxunto da militancia sobre as nosas posicións, fortalecendo a coherencia interna en beneficio dunha intervención política máis eficaz.
– Impulsar o crecemento militante do Partido e da UMG así como o debate político e ideolóxico no Partido e no nacionalismo, prestando atención á formación da nova militancia nacionalista, que debe ser unha prioridade.
– Analizar especialmente a situación do nacionalismo no ámbito estudantil e xuvenil, co obxectivo de alargar a militancia, a capacidade de traballo e a incidencia política no movemento estudantil e xuvenil, estudando as mellores fórmulas para restaurar unha presenza xeral e permanente e continuar avanzando.
O Congreso do Partido, que coincide co 60 aniversario da fundación da UPG, será una oportunidade para fortalecer a posición partidaria, en defensa dos traballadores e traballadoras galegas e para avanzar na loita que está a trabar o nacionalismo pola hexemonía social a camiño da soberanía. Animamos, por tanto, o conxunto da militancia da UPG a participar activamente no proceso congresual e a convidar as persoas simpatizantes que tamén o queiran facer.
Como cada 10 de marzo desde 1972, o sindicalismo nacionalista sae á rúa a celebrar o Día da Clase Obreira Galega. Nesta data conmemoramos as loitas protagonizadas pola clase traballadora galega en 1972 durante as que foron asasinados en Ferrol, pola policía franquista, os traballadores da antiga Bazán, Amador e Daniel.
Loitas que comezaron en Ferrol no mes de marzo, e que meses despois se estenderon a Vigo, pola dignidade e pola liberdade, contra a precariedade das condicións de traballo, por salarios xustos e por defender a negociación colectiva en Galiza.
Neste 10 de Marzo de 2024 a CIG fai un chamamento á mobilización nas sete cidades galegas para dar resposta á grave situación de precariedade e pobreza que atravesa a maioría social e reclamar un marco galego de relacións laborais. Reivindicando a vixencia das loitas de 1972, o acto central terá lugar en Ferrol coa tradicional ofrenda floral ao monumento ao 10 de Marzo e a posterior manifestación até o Cantón. A CIG tamén ten convocadas manifestacións en Vigo e Compostela e concentracións na Coruña, Pontevedra, Lugo e Ourense.
Máis información na web da CIG.